Interview
Annick De Laender

Kunt u zichzelf even voorstellen?

Ik ben Annick De Laender, 46 jaar. Ik ben gehuwd en heb twee kinderen. Ondertussen geef ik al 15 jaar les op deze campus. Voordien werkte ik in consulting en nog eens daarvoor werkte ik bij een producent van digitale drukpersen, waar ik verantwoordelijk was voor de commerciële binding.

Wat heeft u gestudeerd?

Mijn studententijd heb ik doorgebracht in Antwerpen. Daar studeerde ik eerst Marketing en nadien Handelswetenschappen.

ik gaf m’n toenmalige job op om in het onderwijs te mogen starten.

Vanwaar uw interesse voor de grafische nijverheid?

Ik ben begonnen in de grafi sche industrie. Het toenmalige Xeikon, een bouwer van digitale drukpersen. Vooral omdat ik les wou geven ben ik hier uiteindelijk terechtgekomen. Oorspronkelijk wilde ik na mijn middelbare-schoolopleiding lager onderwijs gaan studeren, maar dat werd me afgeraden omwille van werkgelegenheid. Dat plan heb ik opgeborgen en dus ben ik uiteindelijk Economie gaan studeren. Eerst Marketing en nadien Handelswetenschappen. Ik mocht meteen aan de slag op m’n eerste job, maar toch bleef het onderwijs altijd een beetje in mijn achterhoofd spelen. Daarom ben ik uiteindelijk avondschool gaan volgen om een pedagogisch diploma te behalen. Ik nam een risico en gaf m’n toenmalige job op om in het onderwijs te mogen starten.

Wat is er eigen aan u zelf?

Een grote mond en een klein hartje (lacht). Ik ben assertief en gevoelig, maar ook redelijk direct en rechtuit. Dat is niet altijd zo geweest, maar met volwassener worden, verander je wel. Zaken waar ik achter sta en waar ik erg om geef, daar durf ik zeker voor opkomen. Ook ben ik een grote levensgenieter. Ik doe mijn werk zeer graag, maar feesten en ontspannen vind ik minstens even belangrijk. Ik ben er van overtuigd dat je het leven moet omarmen. Ook mijn job typeert me. Ik word omgeven door jonge mensen en fi jne collega’s die zeker ook een impact hebben op wie ik ben.

Is dat iets wat u fris houdt?

Het vreemde aan ouder worden is dat je dat zelf niet beseft. Ik weet dat ik geen 20 meer ben, maar ik voel me zeker niet beperkt in dingen die ik wil doen of leuk vind. Ik vind dat ik nu sterker in mijn schoenen sta en beter in mijn vel zit dan 20 jaar geleden. Iedere leeftijd heeft zijn charmes, maar de stabiliteit en zekerheid die ik nu ervaar geven me meer zelfvertrouwen.

Heeft u een negatief aspect? (Hoogst onwaarschijnlijk, want wat een powerwoman is zij!)

Dat ik mij de dingen soms teveel aantrek. Ik moet dingen sneller los leren laten

Wil u wat meer vertellen over uw gezin?

Ik heb twee kinderen. Een zoon van 19 jaar en een dochter die bijna 16 jaar is. Ik kan zeker drie uren praten over hoe goed, hoe lief en hoe mooi mijn kinderen wel niet zijn. Maar hetgeen mij nu echt begint op te vallen is dat je enorm veel van jezelf in je kinderen herkent. Zowel positieve zaken als zwakheden. Eigenlijk mag ik zeker niet klagen over mijn gezin. Ook heb ik een man die ik zeer graag zie. Wij leerden elkaar kennen in onze studententijd en zijn ondertussen 27 jaar samen. Vorig jaar waren we 20 jaar getrouwd en voordien hebben we 7 jaar in zonde geleefd (lacht).

Naar welke powerwoman kijkt u op?

Dat is een vreemd verhaal. Ik kijk enorm op naar Elmira Dzhabrailova. Zij is een zeer goede vriendin van mij. Gedurende 10 jaar lang hebben wij ons het lot aangetrokken van een gezin Tsjetsjeense vluchtelingen, die naar hier zijn gevlucht zonder iets te hebben.

We leerden elkaar kennen dankzij onze zonen die samen voetbalden. Na maanden werden zij overgeplaatst naar asielcentra. Elmira en haar gezin zijn naar hier getrokken en zij heeft hier 10 jaar gewoond terwijl ze haar gezin draaiende hield. Zij leefden in zeer slechte omstandigheden, maar je hoorde haar nooit klagen. Zij deed alles steeds met een zekere fierheid.

Na 10 jaar werden ze het land uitgestuurd, maar we houden nu nog steeds nauw contant. Elmira Dzhabrailova is zeker de grootste powerwoman die ik ken, want moest ik in die situatie zitten zou ik dat zeker niet volhouden met zo’n fi erheid, trots en gevoel voor humor. Ze hield altijd haar hoofd omhoog en deed nooit bitter over de situatie. Ik voel me zeer nederig tegenover deze vrouw.

Volgens ons bent u een powerwoman. Vanwaar haalt u de energie?

Ik hou gewoon heel erg veel van mijn job. Omringd worden door jonge, vriendelijke mensen zorgt ervoor dat ik hier heel graag ben. Het kan eens een les minder gaan of op privévlak eens tegenslaan, maar daar moet je je over kunnen zetten. De vakken die ik geef, kan ik geven in referentie naar onze sector. Het fi jne is de zekere vrijheid die ik heb in het geven van mijn vakken.

Béyonce of Angela Merkel?

Béyonce (lacht)! Het is grappig dat u dat vraagt. Ik speel namelijk toneel en word altijd getypecast als een omhooggevallen madame. Onlangs zei mijn tegenspeler de volgende woorden: ‘Samen moeten leven met een vrouw die denkt dat ze Angela Merkel is’. Ik wil dus zeker niet vergeleken worden met haar, maar krijg wel altijd zo’n rolletjes toegewezen.

En Béyonce’s dancemoves, kan u die aan?

Wat denk je nu zelf? Ik dans heel graag!

Muziekgènre?

Aangezien ik woonachtig ben te Lokeren, gaan wij ieder jaar met het gezin met de fi ets naar de Lokerse Feesten. Mijn man en kinderen voor de muziekbands, ik vooral voor de ambiance. Een favoriet gènre heb ik niet echt, maar ik kan alles wel appreciëren. Ik hoor zeer graag verschillende soorten muziek. Vooral de muziek van vroeger kan ik smaken en ook klassieke muziek hoor ik zeer graag. Hedendaagse pop-hits vind ik wat minder. Ik ben een Radio 1 luisteraar (lacht).

Het lot ontloop je niet, maar je eigen geluk heb je voor een deel in eigen handen.

Hoe vult u uw vrije tijd in?

Door met mijn hond, Billie, te gaan wandelen. Uit eten gaan, te gaan feesten en toneel spelen doe ik ook heel graag.

Favoriete quote?

Dedju, dat had ik moeten opzoeken. Ik ben ervan overtuigd dat toeval niet bestaat en dingen gebeuren voor een reden. Het lot ontloop je niet, maar je eigen geluk heb je voor een deel in eigen handen.

Een laatste goede raad aan de studenten?

Maak een goede combinatie van studeren, werken, ontspannen en feesten. Alle collega’s staan hier allemaal met als doel jullie wat bij te brengen, probeer dat te onthouden als het soms eens wat minder gaat. Probeer er vooral een zeer fi jne tijd van te maken.

Als afsluiter zou ik willen zeggen: Kom naar de les, let goed op en laat die computers in uw boekentas (lacht). Mopje, maak het leven voor jezelf niet moeilijker dan het is!

Wat vindt u leuk aan onze campus?

Zeer toffe, diverse collega’s. Veel collega’s hebben een zeer verschillende achtergrond, waardoor het heel boeiend blijft om met iedereen overeen te komen. Naast hen ben ik ook grote fan van onze studenten. Ook het feit dat we hier bezig zijn met het creatieve aspect vind ik leuk aan deze campus.

Heeft u al memorabele momenten meegemaakt op deze campus?

We hebben hier 2 studenten verloren, dat is zeker iets dat mij voor altijd bij zal blijven. Ook positieve momenten blijven me bij hoor (lacht). Dan denk ik vooral aan de laatste dagen van het schooljaar. Vroeger hadden we op de laatste dag van het schooljaar promoviering. Nadien was er een feestje en bleven we hier tot in de vroege uurtjes plakken. Ik geniet vooral van de kleine dingen.

http://www.otc-certified-store.com/obesity-medicine-usa.html