Interview
Pieter Vandaele

Welke opleiding heeft u gevolgd voor u hier startte?

Ik ben afgestudeerd als licentiaat wiskunde, nu is dat een master in de wiskunde. Een lerarenopleiding. Daarna heb ik een anderhalf jaar in de unief gewerkt als projectmedewerker in een project, bij de burgerlijke ingenieurs, om een cursus akoestiek multimediaal te maken en op het internet te plaatsen. En dan ben ik hier terecht gekomen.

Geeft u buiten FOCO andere vakken?

Ik ben hier begonnen als docent wiskunde, want daarvoor had ik dan ook gesolliciteerd. Lichtleer, natuurkunde en besturingssystemen heb ik ook gegeven. Ook ProCom, Grafische wetenschappen en Statistiek in de richting GMB. Allé, GMB bestond toen nog uit GMB en GMT, dat is nu samengevoegd. Die hadden allebei het vak Statistiek. Wat heb ik nog gegeven? Ah ja, toen dat wiskunde afgeschaft was heb ik met Mevr Audenaert programmeren gegeven. Eerst in C# (C sharp) en dan javascript.

Amai een hele boterham!

Hoe houd je een vak als foco interessant voor de studenten?

Door het zelf graag te doen. Het verandert ook minder dan een ander vak zoals HTML. Je kan dat geven op automatische piloot maar dat heb ik eigenlijk nooit gedaan. Ik steek daar veel tijd in zoals die geheugensteuntjes met K3 of als ik ergens een grappige foto vind terwijl ik aan het surfen ben, steek ik dat in de powerpoint. Ik ben niet de grote entertainer of moppentapper maar ik vind het wel leuk om interactiete hebben in de klas. Ik heb zelfs geprobeerd om een jaar de namen niet te studeren en dat jaar vond ik minder leuk. Omdat je een mindere band hebt met de studenten. Studenten kwamen soms naar mij “Ik heb nooit graag wiskunde gedaan, maar bij u zijn de lessen echt leuk!”. Je weet wel dat de studenten hier niet komen voor FOCO of wiskunde, daar maak ik me geen illusies van. Dan probeer ik met die mindere motivatie voor het vak toch iets leuks van te maken. Maar dat lukt enkel als je er zelf blijft voor gaan. En niet gewoon op autopiloot lesgeven.

Hoe bent u hier terecht gekomen?

Ik ben begonnen aan een opleiding wiskunde met het idee om les te geven. Maar ik heb al verteld dat ik terecht kwam op de universiteit. Ik had toen al een lerarenopleiding gevolgd. Ik begon te denken “oei, zal het onderwijs iets voor mij zijn” omdat ik hier graag zat. Ik kwam daar met studenten in contact aan de unief en wou liever dat doen. Maar het project liep af en ik kon daar blijven als ik ging doctoreren. Ik was daar aan begonnen maar dat vond ik niet leuk, hele dagen lezen en lezen. Dan begon ik toch weer aan dat onderwijs te denken en zo ben ik beginnen solliciteren. Bij de derde sollicitatie was ik binnen op de Arteveldehogeschool.

Ga tot de mier, gij luiaard!

Hoeveel jaar heeft u hier les gegeven?

Ik ben hier sinds 2001. Geeft u nog steeds les? In het eerste semester had ik nog 1 klas FOCO. Ik heb wel de ambitie om te blijven lesgeven want eigenlijk vind ik dat leuk, ik mis dat wel, FOCO gaf ik heel graag. Ik zal wel de enige zijn. (lacht) Als het kan wil ik dat blijven doen. Ik vind het contact met studenten wel leuk.

Heb je een motto in verband met jouw lessen?

Ik had eens in het begin van het jaar een tekst uit de bijbel gelezen aan de studenten: ”Ga tot de mier, gij luiaard! Zie haar wegen, en word wijs.” Ik weet niet meer alles vanbuiten maar de boodschap was om op tijd te beginnen studeren. Een paar jaar terug heb ik zo’n kaartje uitgedeeld met dat erop als aandenken.

Vanwaar de switch naar opleidingscoördinator?

Een paar jaar terug kwamen er suggesties van “ja, als Frans op pensioen gaat, dat zou wel eens iets voor jou zijn’. Ikzelf twijfelde daar heel erg aan, maar ik ben dan ook een enorme twijfelaar. Het leek me een boeiende job. Aan de andere kant deed me dat twijfelen dat je minder zal lesgeven, wat ik graag doe. Ik heb in de opleiding heel wat gedaan: leercoach, studentencoach, in projecten gewerkt,… Ik ken de opleiding van veel verschillende kanten en dat interesseert me wel, de helikopterzicht op de opleiding.

Waarvoor kunnen studenten naar u komen?

Ja, goeie vraag. (lacht) Mijn grootste opdracht is het curriculum van de opleiding. Officieel gaat dat via de opleidingsgraad en studentenraad. Maar ik sta open voor alle suggesties, ook als dit niet via de studentenraad gaat.

Wat is uw job eigenlijk?

Ja, dat vraag ik me soms ook af. Frans (Van der Meiren) zei me dat je vaak thuiskomt en je jezelf afvraagt: “Wat heb ik vandaag gedaan?”. Ik ben blij dat hij dat gezegd heeft want dat is echt zo. Ik wil veel dingen doen maar dat komt er niet van omdat je de hele dag bezig bent met allerlei zaken te regelen. Nu is het grote probleem dat de groepen te groot zijn, hoe los ik dat nu op?

Heeft u specifieke toekomstplannen?

Aan wat dacht je?

Een carrièreswitch…

Nee, nee, momenteel niet. (lacht)

Wat is uw mooiste moment hier op de campus?

Niet elke les is even leuk maar soms heb je van die momenten dat je beseft waarom je het doet. De sfeer tussen de collega’s zit altijd wel goed. De pauzes zijn ook leuk. (lacht).

Kunt u kort uw familie voorstellen.

Ik ben getrouwd met Chantal en heb drie kinderen. Mijn vrouw is burgerlijk ingenieur- architect en werkt nu op het gemeentebestuur in Denderleeuw als afdelingshoofd facility management, maar dit is pas sinds januari. We hebben alle twee een carrièreswitch gemaakt op hetzelfde moment. Dat zorgt soms wel voor de nodige stress en aanpassingsproblemen. Verder heb ik nog een dochter Linde van 9, ze zit in het 5de leerjaar en heeft binnenkort de hoofdrol in de musical op school. Ze is Alice in Alice in wonderland. Zonder K3-jurkje weliswaar (lacht). Bram is 7 en hij zit in het 3de leerjaar en doet badminton en Niels is 5, hij zit in het 3de kleuterklasje.

Naast kleurenleer heeft u waarschijnlijk nog een spectraal aan andere interesses.

(lacht) Ik ben veel bezig met muziek. Ik ben dirigent in een gospelkoor. Daar kruipt heel veel tijd in natuurlijk. Ik speel piano en mijn dochter leert nu ook piano! Verder ga ik ook af en toe eens gaan lopen.

We zien u vaak met de fiets, doet u dat graag?

Met 3 kinderen en 1 auto is dat niet zo eenvoudig. Ik kom vaak met de trein naar Gent en vanaf daar met de fiets naar hier.

Iedere dag?

Ja, meestal wel. Vooral wanneer ik verloren ben in het gevecht van “wie krijgt de auto vandaag”. (lacht) Als het mooi weer is, is het niets maar als het regent moeten mijn vrouw en kinderen door de regen fietsen. En dan off er ik me meestal op.

Houdt u van reizen?

Ja, vooral mijn vrouw, ik vind het leuk om mee te gaan maar het is niet zo dat ik daar de trekker ben. Ik vind het even leuk om thuis te zijn, op het gemak. Maar we gaan wel elk jaar op reis maar mijn vrouw is daar de trekker.

Gaat u dan ver?

Nee, sinds dat we kinderen hebben niet meer. Want met drie van die gasten op de achterbank. We hebben nu van die tv-schermpjes achterin de auto en dat scheelt veel. Vorig jaar zijn we naar Friesland geweest, dat is zeer goed meegevallen, maar zo’n hele dag in de auto zien we niet zitten.

Wat is je favoriete K3-nummer?

Ja, alle kleuren van de regenboog hé. (lacht)

Maar dan je eigen versie?

Ja, uiteraard! (lacht)

Heeft u nog een boodschap aan de studenten?

Ahn, ga tot de mier hé. (lacht)
Ze zijn altijd welkom als er iets is.