Als begeleider of ouder moet je continu (en vaak razendsnel) afwegen of je de risico’s in een situatie aanvaardbaar vindt. Elk kind en elke situatie is immers anders.Je stimuleert vormen van spelen waarin kinderen aanvaardbare risico’s nemen. Maar hoe bepaal je dat?
1. Kijk naar de huidige situatie.
“Ik begrijp nu éindelijk wat risicoanalyse is. Ik kijk nu veel meer naar het kind.”
(Margriet, kinderbegeleidster)
2. Denk een stapje verder, over de mogelijke gevolgen: het spelen leidt waarschijnlijk niet tot blijvende letsels (bij het ondernemende kind én anderen).
Je schat dus 2 dingen in:
Die inschatting is heel persoonlijk... wat meteen ook verklaart waarom iedereen zo anders reageert op risicovol spelen!