Hoorzorg in woonzorgcentra: een boost voor participatie en integratie van slechthorende bewoners

Onbehandeld gehoorverlies

Cijfers uit woonzorgcentra

In Vlaanderen is er geen systematische gehoorscreening bij bewoners van WZC. Zo blijft diagnose uit en dreigt verwarring tussen gehoorverlies en dementie (Velghe, 2015).

50% van de slechthorenden draagt geen hoortoestel hoewel dit de hefboom is voor communicatie, sociaal welzijn, participeren aan groepsactiviteiten en zelfredzaamheid (Eurotrak, 2017).  

80% van de hoortoestelaanpassingen wordt niet meer (correct) gebruikt wanneer de gebruiker de overstap naar een WZC maakt (Renard, 2017). 

Gevolgen

Onbehandeld gehoorverlies:

• heeft een significant effect op gezondheid en levenskwaliteit (Besser, 2018);
• beïnvloedt  het denkvermogen, gedrag, sociale functies (Arlinger, 2003)
• verhoogt het risico op depressie (Li, 2014) en dementie (Thomson, 2017).

Hoorzorg in woonzorgcentra inbedden

Aangezien dit gemis aan opvolging van gehoorproblemen en hoorhulpmiddelen gelinkt wordt aan gebrek aan expertise en middelen is het belangrijk om hier op in te zetten (Punch, 2019; Cross, 2021). Hoorzorg moet structureel onderdeel worden van de zorg in WZC. 

Methode

We willen voor een blijvende impact zorgen als het gaat om levenskwaliteit van slechthorende bewoners van WZC door een drieledige hoorzorg:

1. gehoorscreening;
2. screening en opvolging van gebruik van hoorhulpmiddelen;
3. vorming voor zorgprofessionals.

Binnen de opleiding gebeurt dit door het project te koppelen aan het opleidingsonderdeel Adviseren en Trainen en bachelorproeven.

Met de steun van de Koning Boudewijnstichting willen we dit project verder laten uitgroeien en extra duurzame financiering zoeken voor volgende academiejaren.

Doel

Deze drieledige hoorzorg structureel inbedden in de algemene zorg en het woonleefklimaat van WZC moet een duurzame boost geven aan de manier waarop slechthorende bewoners participeren en zich integreren in hun (nieuwe) leefomgeving.