In het boek ‘Jongens zijn slimmer dan meisjes’ van Debruyckere en Hulshof worden mythes over leren en onderwijs al dan niet ontkracht. Goed nieuws voor de overgrote meerderheid van onze studenten: er is nergens bewijs te vinden voor de stelling dat jongens beter zouden zijn in wiskunde dan meisjes (blz. 41). Dus stop maar met het wentelen in ‘ik kan geen wiskunde, ik heb het nooit gekund en zal het nooit kunnen’. It’s all in the mind 
Dit geheel terzijde eigenlijk…
Een bladzijde verder wordt verwezen naar onderzoek dat zich afvraagt of je nog zou kunnen rekenen als je geen woorden zou hebben in je taal voor de cijfers.
Het antwoord is wellicht nee. Dat blijkt uit onderzoek bij de Piraha, een nomadengemeenschap die leeft bij de Amazone. Zij hebben slechts drie woorden om een hoeveelheid aan te duiden. Hòi betekent ‘kleine grootte of hoeveelheid’, hoì betekent ‘een grotere hoeveelheid’ en baàgiso beschrijft ‘reden om samen te komen’ of ‘veel’. Deze gemeenschap is helemaal ‘anumeriek’, als een van de weinige volkeren ter wereld. Wat blijkt: de leden van deze groep hebben effectief moeite met wiskunde. (Debruyckere & Hulshof, 2013)
Wat meteen ook het belang benadrukt van het aanbieden van verschillende voorstellingen van getallen.
Blijkbaar zijn volgens Debruyckere en Hulshof (2013) personen die verbaal sterker zijn, ook sterker in wiskunde. Voor wiskunde heb je dus heel veel taal nodig. Hou dit zeker in het achterhoofd bij taalzwakke of anderstalige kinderen. Het zou best kunnen dat de kinderen sterk zijn in wiskunde in hun eigen moedertaal maar dat kan minder tot uiting komen in een Nederlandstalige context. Opletten met vergaande conclusies dus!
